การจัดสร้างพระพุทธชินราช รุ่นอินโดจีน พ.ศ. 2485 โดยเฉพาะประเภทรูปหล่อฯ ที่มีปริมาณมาก และมีการหล่อพระที่ออกมาได้ดีหรือไม่ดี สวยหรือไม่สวย ในขณะนั้นพระวัดสุทัศน์ถือว่าแต่งเกือบ ทุกองค์ที่มีการเทหล่อออกมา โดยเฉพาะพระกริ่งที่ถูกจัดสร้างตามฤกษ์ของการจัดสร้างแต่ละครั้ง การแต่งพระจึงเป็นที่นิยมชมชอบของกลุ่มนักสะสมและนักเลงพระสมัยนั้นด้วย ดังนั้นพระรูปหล่อฯ ที่เทออกมาแล้วจึงมีการนำองค์พระนั้นไปให้ช่างช่วยแต่งหรือเกลาผิวหรือปรับปรุงในบางส่วนให้ดี


โดยท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระสังฆราชแพฯ ท่านได้สั่งกำชับไว้กับเจ้าคุณศรีฯ (สนธิ์) ในเรื่องการ แต่งพระรุ่นนี้ ซึ่งท่านทรงรับสั่งว่าให้ช่างแต่งพระน้อยที่สุดเท่าที่จำเป็น ไม่ต้องการให้เสียรูปแบบที่ ได้กำหนดพิมพ์ทรงเอาไว้แล้ว โดยขอให้พยายามรักษาส่วนที่เป็นพิมพ์ดั้งเดิมนี้ไว้ให้มากที่สุดเท่า ที่จะทำได้ ไม่สมควรแต่งเกลาผิวหรือขุดออกไปจนหมดเหมือนกับการแต่งพระกริ่งทั่วทั้งองค์ ซึ่งก็ตรงกับที่ท่านอาจารย์หนู (นิรัตร์ แดงวิจิตร) ได้ปรารภไว้เช่นกัน
งานแต่งเก่ามีปรากฏทั้งในพระที่มีโค้ดและพระที่ไม่มีโค้ด เป็นงานมือที่ใช้เครื่องมือรุ่นดั้งเดิมจริงๆ ขุดไปขุดมา ลากเส้นสายบางบ้างหนาบ้างสลับกันไป เนื้อพระจะกลับ และมีความเป็นธรรมชาติที่กลมกลืนไปแล้ว เพราะอายุการแต่งเก่าก็มากเหลือเกิน